مادر قصه گوی خردمند

بورژوا قبل از اینکه نویسنده باشد، یک مادر و مربی خردمند است. اگر نویسنده فهم و درک درستی از مختصات جهان ذهنی کودک نداشته باشد، ترس‌ها، نگرانی‌ها، موقعیت‌های روزمره و چالش‌های ذهنی کودک را نشناسد، پرت و پلا به هم می‌بافد.

بورژوا از نظر من در ادبیات کودک شایسته همان لقبی است که هیچکاک در سینما دارد: «همیشه استاد!»

مثل هیچکاک که هیچ وقت شخصا برنده جایزه اسکار نشد، بورژوا نیز خیلی مورد توجه محافل ادبی کودک قرار نمی‌گیرد و جایزه‌های ریز و درشت برایش ردیف نمی‌شود. اما همان‌قدر در ادبیات کودک مهم است که هیچکاک در تاریخ سینما.

بورژوا قصه گو است، کودک را می‌شناسد، کاراکتری دوست داشتنی خلق می‌کند و می‌داند که باید اجازه دهد کودک با شخصیت او ارتباط برقرار کند، و جهان اجتماعی‌ای می‌سازد، که جهانی سالم و پویا است. همه چیز سر جای خودش قرار دارد. خانواده، دوستان، محله و مدرسه.

بورژوا کودکی‌اش را فراموش نکرده است، فرزندانش را پیش چشم دارد و سعی می‌کند با استفاده درست از عناصر روایی، شخصیت پردازی و تصویرگری معصومانه کلارک به مشکلات و مسائل دوران کودکی بپردازد.

 تمام داستان‌های فرانکلین داستان‌هایی مسئله محور هستند. 

ردپای تمام مفاهیم روان‌شناختی و تربیتی مثل خودباوری، تاب‌اوری، سواد مالی، سواد عاطفی، ترس و اضطراب و … در آثار او دیده می‌شود. موقعیت‌هایی که در داستان وجود دارد برای کودک بسیار آشناست و ممکن است کودک همین فردا با موقعیت مشابه وربه‌رو شود.  بورژوا با کمک عناصر داستانی موفق می‌شود عمیق ترین حرف‌ها را منتقل کند. او پیچیده ترین مفاهیم روان‌شناختی را بدون لکنت بیان می‌کند و پیام خود را به کودک می‌رساند. امری که بسیاری از شبه‌-نویسندگانِ روشنفکر یا روان‌شناسانِ عجول از عهده آن برنمی‌آیند.

پالت بورژوا نمونه کاملی از یک نویسنده الگو در حوزه ادبیات کودک است.